2002

Van vloer naar scherm

Na introductie van de eerste computers in de jaren tachtig stapte de effectenbeurs eind jaren negentig  volledig over op schermenhandel.  De vrijgekomen grote beurszaal op Beursplein 5 bood uitkomst voor de optiebeurs. Zij werkte op dat moment nog wel met met ‘open outcry’ vloerhandel. In 1998 namen ruim 800 optiehandelaren de beursvloer over van de effectenhandelaren. Dat aantal nam in de jaren daarna gestaag af. Want ook de optiehandel koos voor schermenhandel. Op 6 december 2002 vond de laatste fysieke optietransactie plaats. Daarmee kwam na 400 jaar een definitief einde aan de vloerhandel in Amsterdam.

De automatisering maakte de weg vrij voor schaalvergroting. De Amsterdamse beurs werd wereldwijd toegankelijk via het scherm. Dit leverde niet alleen een aanzienlijke groei op in de handelsvolumes, maar vormde in 2000 ook de opmaat tot een fusie met de beurzen van Brussel en Parijs in Euronext.

Voor de handelaren waren de gevolgen van de automatisering en internationalisering ook groot. Binnen de effectenhandel kwam in 2001 de functie van de hoekman, die van oudsher vraag en aanbod bij elkaar bracht, betrekkelijk geruisloos te vervallen. De veranderingen binnen optiehandel trokken meer aandacht. De schreeuwende en druk gebarende handelaren in bontgekleurde jasjes verdwenen van de vloer.Voor hen in de plaats kwamen handelaren die in betrekkelijke stilte achter computers deelnemen aan de wereldwijde optiehandel.

Omdat binnen de computerhandel de marges voor handelaren kleiner werden beloten veel ‘klassieke’ optiehandelaren te stoppen. Er waren echter ook handelaren en kleine optiehuizen die wel toekomst zagen in de beeldschermenhandel. Zij trokken nieuwe – vaak wetenschappelijk opgeleide – handelaren aan en investeerden veel geld in snelle computersystemen. En met succes. Enkele van hen (Optiver, IMC, Flow Traders) zijn inmiddels uitgegroeid tot echte wereldspelers.