2008

De beursgong

Het eind van de vloerhandel in december 2002, werd bekrachtigd met een slag op de gong door Job Cohen, destijds de burgemeester van Amsterdam. Begin 2008 kwam hij opnieuw naar Beursplein 5 voor een gongslag. Dit keer om de vloer weer te openen. Niet langer voor gebarende en luid schreeuwende handelaren, maar nu voor inwonende handelaren die hun werk deden vanachter beeldschermen. Op dat moment werd het idee geboren dat het aardig zou zijn het openen van de handel iedere dag met een gongslag te markeren. Sinds Cohen hebben tal van beroemdheden de eer gehad hoofdpersoon te zijn in de gongceremonie. De financiële pers en de televisie besteden er regelmatig aandacht aan. Overigens werd ook vóór 2008 de gong geluid, maar niet dagelijks. De gong klonk dan alleen bij hoog bezoek, of als een nieuw fonds in de notering werd genomen.

Het openen van de handel met een geluidssignaal is een oud gebruik. De eerste Koopmansbeurs van Hendrick de Keyser had al een toren met een klok die bij het ‘aan- en afgaan van de beurs’ werd geluid. Maar de gongtraditie gaat nog verder terug. Tot 1592 om precies te zijn. Dat jaar probeerde het Amsterdamse stadsbestuur met een eerste reglement orde en regelmaat te scheppen in de beurshandel, die op dat moment plaatsvond bij de Nieuwe Brug. Er kwamen gedragsregels, vaste beurstijden en een beursknecht. Op gezette tijden luidde de beursknecht een klok om de beurs te openen. Wie te laat was kreeg een boete. Die boete bestaat gelukkig niet meer. De gongtraditie nog wel, nu al ruim vier eeuwen lang!